Որևէ արդարացում չի օգնի

Խիստ տարածված անընդունելի թեզ է՝ «Արցախցիները ինձ շատ լավ են ճանաչում և գիտեն, որ ես երբեք իրենց չեմ վիրավորի, ուղղակի իմ խոսքերը սխալ կամ սուր են ընկալվել» և այլն:

Չեմ բացառում, որ այս թեզը վահան դարձրած մարդիկ, իրոք, բազմիցս այցելել են Արցախ, ունեցել են և ունեն բազում ընկերներ, ներքուստ ցավում են Արցախի համար, բայց երբ «պահի թելադրանքով» դիմում են արցախցիների նկատմամբ ատելության խոսքին՝ տհաճ վիճակի մեջ դնելով ոչ միայն իրենց, այլև մերձավորներին, այլևս որևէ արդարացում չի օգնի, ավելին՝ հենց իրենք դա չպետք է անեն, կասկածի տակ չդնեն իրենց անկեղծությունը:

Երբևէ կգիտակցենք, թե ովքեր են շահագրգռված ազգային երկպառակտվածության մեջ և ըստ այդմ էլ՝ զերծ կմնանք սեփական գոյը թիրախավորելու խիստ վտանգավոր զբաղմունքից ...

Գևորգ ԴԱՆԻԵԼՅԱՆ

Հ.Գ.

Արցախցին այսօր, քան երբևէ խիստ հոգածության կարիք ունի, այդ մարդիկ անգամ զրկվել են սեփական զավակների, ծնողների շիրիմներն այցելելու հնարավորությունից ...

Մեկնաբանություններ